Tuesday, February 14, 2012

கவிக்குயில் சரோஜினி நாயுடுவின் காதலின் இரு வேறு மாறுபட்ட கோணங்கள்!

பேரானந்தம்!

கண்களை மறைத்த என் காதலே
கூசச்செய்யும் அடர்ந்த ஒளி வெள்ளத்தினால்
சோற்வுற்றிருக்கும் என் கண்கள்
கானம் பாடி சோர்வுற்றிருக்கும்
என் அதரங்களை உன் முத்தத்தினால் அமைதியாக்கு.
ஓ என் காதலே!
என் ஆன்மாவின் தங்கலாகட்டும்.
மழையினால் தாக்கப்பட்ட ஒரு பரிதாபமான மென்மலரைப் போன்று
காதலின் சுமை தாளாமல் வேதனையால்
வளைந்த என் ஆன்மா
ஓ உம்முடைய முகத்தினுள் அடைக்கலமாகட்டும் அந்த ஆன்மா!




காதல் எனும் மாயை!

அனைவரும் சொல்வதுபோல் ,
நீ அன்புக்குரியவனாக இருக்கலாம்
ஒரு நிலையற்ற தீப்பொறியே இது
களிமண் வண்டலில் பொதிந்து மின்னும் சிறு கனல் --
இருண்ட என் மனமதை நித்தம் ஒளிரும்
அந்த பகலவனைக் கொண்டு
நீ ஒளிரச் செய்தாலும் - அக்கரையில்லை எனக்கு

அனைவரும் எண்ணுவது போல் ,
நீ காதலனாகவும் ஆகலாம்
கடலிலிருந்து - கடற்காற்று தூற்றிய
சாதாரண சிப்பியாகவும் இருக்க நேரிடலாம்,
ஆயினும் அழிவற்று நிலைத்து நிற்கும்
சூட்சுமமானதொரு முணுமுணுப்பு மட்டுமே.
மனிதனைப்போல அழியும் தன்மையதாக இருப்பினும் -
நீ மகிழ்ச்சியற்ற விடயம் மட்டுமே!
இறப்பை அழிக்கலாம் -
விதியையும் அழித்து விடலாம்
கடவுளின் இருப்பிடத்தையே
என் கண்முன் காட்சியாக்கினாலும்,
இருதயத்தினுள்ளே ஊடுறுவினாலும்கூட
சஞ்சலமேயில்லை எனக்கு!

Ecstasy
--
Cover mine eyes, O my Love!
Mine eyes that are weary of bliss
As of light that is poignant and strong
O silence my lips with a kiss,
My lips that are weary of song!
Shelter my soul, O my love!
My soul is bent low with the pain
And the burden of love, like the grace
Of a flower that is smitten with rain:
O shelter my soul from thy face!


The Illusion of Love

Beloved, you may be as all men say
Only a transient spark
Of flickering flame set in loam of clay –
I care not …since you kindle all my dark
With the immortal lustres of the day.

And as all men deem, dearest, you may be
Only a common shell
Chance-winnowed by the sea-winds from the sea –
The subtle murmurs of eternity.

And tho’ you are, like men or mortal race,
Only a hapless thing
That Death may mar and destiny efface –
I care not … since unto my heart you bring
The very vision of God’s dwelling-place.