பவள சங்கரி
காதல் செய்வீர்! இளந்தளிரே காதல் செய்வீர்!
காவியுடன் மனக்காவியாய் திரியும்
பாவிகளையும் சூரியாய் சூதும்
வாயூறு கொண்டே கூவித்திரியும்
அனல்கக்கும் பார்வைகள் பதித்துச்செல்லும்
விடம்கக்கும் நாகங்களதன் உயிர்க்கூட்டில்
மலிந்துகிடக்கின்றன மாபாதகமெனினும்
மயிலிறகு மொழிகள் ஆதலினால் காதலினிது!
பட்டாம்பூச்சியாய்த் திரியும் பருவத்தில் முளைக்கும்
பாதையறியா பரவசங்களின் நீட்சிகள்தானது!