புத்தாண்டில் புத்துணர்வுச் சிந்தனைகள்!

பவள சங்கரி

புத்தாண்டு வந்தாலே நாம் பல உறுதி மொழிகளை எடுக்க எண்ணுகிறோம். அதில் சிலவற்றை நிறைவேற்ற முயற்சித்தாலும், பல முயற்சிகள் செயல்படுத்துவதில் தாமதமும், தொய்வும் ஏற்பட்டு வருட இறுதியில் வலுவிழந்து போவதும் உண்டு. ஆனாலும் சில முக்கியமான உறுதி மொழிகள் நம் அடிப்படை குணங்களில் ஒரு சில மாற்றங்களையாவது கொண்டுவரத்தான் செய்கின்றன. உதாரணமாக வாழ்க்கையில் இனி ஒருவர் மீது குறை சொல்வதோ அன்றி அதிகம் கோபம் கொள்வதோ அறவே விட்டொழிக்கப் போகிறேன் என்ற உறுதிமொழி எடுக்கும் போது அதை முழுமையாக நிறைவேற்ற இயலாவிட்டாலும், அடுத்தவர் மீது கோபம் கொள்ளவேண்டிய சூழ்நிலை வரும்போது நம் உறுதி மொழி அதனை எல்லை மீறாமலாவது காக்கலாம். நாளடைவில் நம் அடிப்படைக் குணத்தில் சிறுசிறு மாற்றங்களும் ஏற்படுத்தலாம். இவையனைத்தும் நாம் அந்த உறுதி மொழிக்குக் கொடுக்கப் போகும் முக்கியத்துவம் பொறுத்தே உள்ளது.

நம் அடிப்படைக் குணங்களில் மாற்றம் ஏற்படுத்தக் கூடிய இத்தகைய உறுதிமொழிகள் நம் வாழ்க்கையையே மாற்றக் கூடியதாக இருக்கலாம். நல்ல நண்பர்களின் அன்பும், உறவினர்களின் நெருக்கமும் நம்மை பல சாதனைகளும் செய்ய வைக்கக் கூடியதாகவும், அமைதியான வாழ்க்கைக்கு அடித்தளமாகவும் அமையலாம்.

அன்பகத் தில்லா உயிர்வாழ்க்கை வன்பாற்கண்
வற்றல் மரந்தளிர்த் தற்று.
என்பது ஐயன் வள்ளுவன் வாக்கு.

”என்னை நன்றாக இறைவன் படைத்தனன்
தன்னை நன்றாகத் தமிழ்செய்யு மாறே” என்று மொழிந்த, சைவ சமயத்திற்கு மட்டும் உரிய ஒரு சமய நூலாக அமையாது, உலக மக்களுக்கெல்லாம் அறம், ஆன்ம நேயம், மருத்துவக் கூறுகள் என அனைத்தையும் எடுத்துரைக்கும் பொது நூலாக அமைந்துள்ள, கலைக்களஞ்சியம் என்ற பேறு பெற்ற திருமூலரின் திருமந்திரம் என்னும் மூவாயிரம் பாடல்களைக் கொண்ட நூல் என்ன சொல்கிறது என்று பார்ப்போம்…

” ஒன்றே குலமும் ஒருவனே தேவனும்” ( பாடல் – 2104) என்றும்,

“உடம்பார் அழியில் உயிரார் அழிவர்
உடம்பை வளர்த்தேன் உயிர்வளர்த் தேனே (724)
என்றும் வாழ்வியல் கருத்துக்களை நயம்பட எடுத்துரைத்த அச்சித்தர் பெருமான்,

அன்பும் சிவமும் இரண்டு என்பர் அறிவிலார்
அன்பே சிவமாவது ஆரும் அறிகிலார்
அன்பே சிவமாவது ஆரும் அறிந்தபின்
அன்பே சிவமாய் அமர்ந்திருந் தாரே
(திருமந்திரம் : -270)

அன்பே சிவம் , அன்பு மட்டுமே தவம், அன்பில்லாமல் இந்த உலகில் எந்த உயிரும் இல்லை. அன்பு மட்டுமே நித்தியம். வேறுபாடு இல்லாத ஒரே தன்மையதாய் உள்ள அந்த அன்பையே இவ்விடம் திருமூலரும் குறித்துள்ளார்.

காரைக்கால் அம்மையாரும் , இறைவனிடம் “ இறவாத இன்ப அன்பு” வேண்டும் என்ற வரமே வேண்டினார். அதாவது தீமை இல்லாததும், என்றும் நீங்காமல் நிலைத்து நிற்கக்கூடியதுமான அந்த அன்பே பேரின்பம் என்பதையே அவர் வேண்டுதல் உணர்த்துகிறது.

http://youtu.be/Bk3I9Pjhh_E

மனித வாழ்க்கை என்பது நிலையானதல்ல. இயற்கை மட்டுமே என்றுமே அழியாத நிரந்தரம்….
ஆல்ஃபிரெட் டெனிசன் என்ற ஆங்கிலக்கவியின் “For Men May Come And Men May Go, But I Go On Forever.” என்ற புகழ்பெற்ற கவிதையும் பெரும் வாழ்வியல் தத்துவம் நிறைந்தது என்றால் அது மிகையாகாது.

மலையிலும் பள்ளத்தாக்கிலும், குன்றிலும், குன்றின் முகட்டிலும், நாட்டிலும், காட்டிலும், பலப்பல பாலங்களிலும், ஆர்ப்பரிக்கும் ஆற்றில் கலக்கும் பொருட்டு , வளைந்து, நெளிந்து ஓடி ஓடி வருகிறேன்… மக்கள் வருவார்கள், போவார்கள், ஆனாலும் நான் மட்டும் போய்க்கொண்டே இருக்கிறேன். கல்லிலும் முட்டி மோதி, ஓயாமல் ஓசையிட்டுக்கொண்டு , பொங்கி, நுரைத்து, தோட்டத்திலும், வயல்வெளிகளிலும், செடிகளினூடேயும், சந்திரன் மற்றும் நட்சத்திரங்களின் கீழும் கூட முணுமுணுப்புடன் ஓடுகிறேன்…..
மனிதர் வரலாம், மனிதர் போகலாம், ஆனால் நான் மட்டும் எப்போதும் போய்க்கொண்டே இருப்பேனே!

http://chestofbooks.com/business/reference/Social-Business-Forms/For-Men-May-Come-And-Men-May-Go-But-I-Go-On-Forever.html

’தான்’ என்ற அகந்தை அழிந்த மனது ஆண்டவரின் ஆசனம் . அந்த சிம்மாசனத்தில் நிரந்தரமாக அந்த ஆண்டவரைத் தங்க வைக்க விரும்பும் ஒருவர் தம் அகந்தைப் பேயை அறவே அழிப்பதோடு, தாம் செய்யும் செயல்கள் அனைத்தும் அவனருளாலே,அவன் தாள் வணங்கி செயலாற்றுவதாகவேக் கருதினாலும், அவரவர் எண்னம் போல் அவரவர் வாழ்வு அமைவதும் இயற்கை. நல்ல எண்ணங்களை வளர்த்துக் கொள்வதன் மூலமே வாழ்வில் அமைதியும் , நிம்மதியும் பெற முடியும் என்பதும் சத்தியம்.

இயேசுவைப் பற்றி சுப்பிரமணிய பாரதியார்

ஈசன் வந்து சிலுவையில் மாண்டான்;
எழுந்துயிர்த்தனன் நாள் ஒரு மூன்றில்;
நேச மா மரிய மக்தலேனா
நேரிலே இந்த செய்தியைக் கண்டாள்;
தேசத்தீர்! இதன் உட்பொருள் கேளீர்;
தேவர் வந்து நமக்குட் புகுந்தே
நாசமின்றி நமை நித்தம் காப்பார்,
நம் அகந்தையை நாம் கொன்று விட்டால்.

அன்பு காண் மரியாள் மக்தலேனா,
ஆவி காணுதிர் யேசு கிறிஸ்து
முன்பு தீமை வடிவினைக் கொன்றால்
மூன்று நாளினில் நல்லுயிர் தோன்றும்,
பொன் பொலிந்த முகத்தினிற் கண்டே,
போற்றுவாள் அந்த நல்லுயிர் தன்னை,
அன்பெனும் மரியா மக்தலேனா
ஆஹா!சாலப் பெருங்களி யிஃதே.

உண்மை யென்ற சிலுவையிற் கட்டி
உணர்வை ஆணித் தவங்கொண்டடித்தால்,
வண்மைப் பேருயிர்- யேசு கிறிஸ்து
வான மேனியில் அங்கு விளங்கும்.
பெண்மை காண் மரியாள் மக்தலேனா,
பேணும் நல்லறம் யேசு கிறிஸ்து.

நபிகள் நாயகத்தின் பொன்மொழிகள்!

ஒரு மனிதன் இன்னொருவருக்குக் கருணை காட்டவில்லையெனில் கடவுள் அவனுக்குக் கருணை காட்ட மாட்டார்.

மற்ற உயிர்களிடம் அன்பு செலுத்தி மனிதத் தன்மையுடன் வாழ்பவனே உண்மையான மனிதன்.
ஒரு மனிதன் மகானாக வாழாவிட்டாலும், குறைந்தபட்சம் நல்ல பண்புள்ள மனிதனாகவாவது வாழ வேண்டும்.

நல்ல அறிவுச் செல்வம் எந்த மூலையில் இருந்தாலும் அதை நாடிச் செல்ல வேண்டும்.

மௌனமாக இருப்பதை விட நல்லதை வெளியே சொல்லி விடுவது நல்லது; கெட்டதைச் சொல்வதை விட மௌனமாக இருந்து விடுவது நல்லது.

அனைவருக்கும் இனிய புத்தாண்டு வாழ்த்துகள் நண்பர்களே!

https://www.google.com/search?sourceid=chrome&ie=UTF-8&q=thirumuular+photo

நன்றி - வல்லமை வெளியீடு

சிலம்பும், பெரிய புராணமும் - பகுதி - 3

பூசலார் நாயனார்

நீதி,நேர்மை போன்ற நற்குணங்கள் கொண்டபெருங்குடிமக்கள் வாழ்கின்ற தொண்டைநாட்டில்,திருநின்றவூர் என்றொரு கிராமம். அங்கு நம்பி ஆரூரர், “ மன்னிய சீர்மறை நாவல் நின்றவூர் பூசல்” என்று போற்றிப் புகழ்ந்த மகான் பூசலார் என்பார் வாழ்ந்து வந்தார். ஆன்மார்த்த பூசையில் பெரும் ஈடுபாடு கொண்டவர். சிவபெருமானுக்கு பெரும் ஆலயம் எழுப்ப ஆவல் மேலிட அதற்கான நிதி வசூல் செய்ய முற்பட்டு, அது நடவாமல் போக மனம் நொந்த பூசலார்,மறையோனுக்கு உள்ளத்திலேயே ஆலயம் எழுப்ப எண்ணி, நிதி வசூலும் பெற்று, கட்டிடம் எழுப்புவதற்குத் தேவையான சகல பொருள்களும் வாங்கி ,மனத்திலேயே, அடித்தளமும் அமைத்து,உயரமாக ஆலயமும் எழுப்பி விட்டார். அதேசமயம் பல்லவ மன்னன், காடவர்கோன், காஞ்சி மாநகரில், கைலாயநாதர், ஆலயம் கட்டி முடித்திருந்தார். குடமுழுக்கு செய்வதற்கான நல்ல நேரமும் குறித்தார். ஒரு நாள் சிவபெருமான் பல்லவ மன்னனின் கனவில் தோன்றி,

“நின்றவூர்ப் பூசல் அன்பன் நெடிதுநாள் நினைந்து செய்த

நன்று நீ டால யத்து நாளைநாம் புகுவோம்; நீஇங்(கு)

ஒன்றிய செயலை நாளை ஒழிந்துபின் கொள்வாய்” என்று

கொன்றைவார் சடையார் தொண்டர் கோயில்கொண்டருளப் போந்தார்.

உறக்கம் தெளிந்த மன்னன் பேராச்சரியம் கொண்டு, பூசலார் நாயனாரின் ஆலயம் நாடிச் சென்றார். ஊரெல்லாம் விசாரித்தும் ஒருவரும் அக்கோயில் பற்றி அறிந்திலர். பூசலாரைத் தேடி அவர் இருக்கும் இடம் சென்றடைந்து அவரை வணங்கி அவர் ஆலயம் இருக்கும் இடம் குறித்து வினவினார். மன்னன் பணிந்து கேட்பதைக் கண்டு அஞ்சி , தனக்கு ஆலயம் எழுப்ப நிதி வசதி இல்லாதலால், சிவபெருமானின் பேரருளால், உள்ளத்திலேயே ஆலயம் அமைத்ததை எடுத்துரைக்க,ஆச்சரியம் கொண்ட பேரரசன், பூசலாரின் பக்தியைக் கண்டு பேரானந்தம் கொண்டு நெடுஞ்சான்கிடையாக அவர் தாமரை மலர்ப் பாதம் தொட்டு வணங்கினார்.

அன்பரும் அமைத்த சிந்தை ஆலயத் தரனார் தம்மை

நன்பெரும் பொழுது சாரத் தாபித்து நலத்தி னோடும்

பின்புபூ சனைக ளெல்லாம் பெருமையிற் பலநாட் பேணிப்

பொன்புனை மன்று ளாடும் பொற்கழல் நீழல் புக்கார்.

இளங்கோவடிகள், இசைப்பாட்டு வகைகள், உரைப்பாட்டு மடை, நாட்டிய சாத்திரம், கனா நூல், களவு நூல், சிற்ப சாத்திரம், சோதிடம் போன்று பல்வேறு பகுதிகளை தீவிரமாகவும், மிகவும் நுணுக்கமாகவும், எடுத்தாண்டிருந்தாலும், பத்தினி தெயவ வரலாறு என்பதற்கு இக்காப்பியத்தில் ஒரு மேன்மையான இடம் அளித்திருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது. கணவன் , பாண்டிய மன்னனின் தவறான தீர்ப்பினால், கொலையுண்டபோது, கோபாவேசத்தில் மதுரையை தீக்கிரையாக்கியபோது....

கண்ணகிக்குக் கடவுள் மங்கலம் செய்தல்

மதுரை மூதூர் மாநகர் கேடு உற
கொதிஅழல் சீற்றம் கொங்கையின் விளைத்து,
நல்நாடு அணைந்து நளிர்சினை வேங்கை

பொன் அணி புதுநிழல் பொருந்திய நங்கையை
அறக்களத்து அந்தணர், ஆசான், பெருங்கணி,
சிறப்புடைக் கம்மியர் தம்மொடும் சென்று
மேலோர் விழையும் நூல்நெறி மாக்கள்
பால்பெற வகுத்த பத்தினி கோட்டத்து.

இமையவர் உறையும் இமையச் செல்வரைச்
சிமைய சென்னித் தெய்வம் பரசிக்
கைவினை முற்றிய தெய்வத்து படிமத்து
வித்தகர் இயற்றிய விளங்கிய கோலத்து
முற்றுஇழை நன்கலம் முழுவதும் பூட்டிப்

பூப்பலி செய்து, காப்புக் கடை நிறுத்தி
வேள்வியும் விழாவும் நாள்தொறும் வகுத்து
கடவுள் மங்கலம் செய்க என ஏவினன்
வடதிசை வணக்கிய மன்னவர் ஏறுஎன்.

பல்வகைப் பிறவியினும், தவம் செய்து பெற்றது மனிதப் பிறவி என்பர் பெரியர். அவ்வரியப் பிறவியை அறிந்து கொள்வதில் செலவிட்டு அறிய வேண்டியதை அறிவதே அறிவார்ந்த செயலன்றோ? ஆயிரம் ஆண்டுகட்கு முன்பு பாடிவைத்துச் சென்ற, வேடிக்கைப் போன்ற இந்த வினயப் பாடலைக் காணும் போது, இக்காலத்திற்கும் அது பொருந்துவதாகவே அமைந்திருப்பது, வியப்பாயினும், மானுட மனம் நிலையானதோ , காலத்திற்கேற்ற மாற்றம் அடிப்படை குணத்திற்கு பொருத்தமற்ற ஒன்றோ என்றும் எண்ணத் தோன்றுகிறது!

” நந்தவ னத்திலோ ராண்டி - அவன்

நாலாறு மாதமாய்க் குயவனை வேண்டிக்

கொண்டு வந்தானொரு தோண்டி - யதைக்

கூத்தாடிக் கூத்தாடிப் போட்டுடைத் தாண்டி”

என்ற பாடல் இன்றைய மனிதருக்கும் பொருந்துவதைப் பாருங்கள்!

ஒலிக்கும் கீதங்களே மக்களின் மனநிலையை பிரதிபலிக்கக் கூடிய ஒன்றல்லவா? அந்த வகையில், வேத ஓசை, வீணை, தேவர் துதி, பெண்களின் ஆடலிசை, முழவு இசை என இவையனைத்தும் ஒருங்கே ஒலிக்கும் ஒரு காலத்தில் வாழ்ந்த மக்களின் மனநிலையைக் கூறவும் வேண்டுமா?

சிலப்பதிகார காலத்தில் , மக்கள் புலம் பெயரத் தேவையில்லாத வகையில்,பொதிகை,இமயம் போன்று நாட்டில் அனைத்து வளங்களும் நிறைந்திருந்ததாம். அனைத்துத் துறை வல்லுநர்களும் அங்கு கூடியிருந்ததால், பழங்குடிகள் சுகமாக வாழ்ந்த புகார் நகருக்கு என்றும் அழிவென்பதே இல்லை என்று அறுதியிட்டுக் கூறுவதும் சிறப்பு.

நீர்நிலைகளின் பெருமைகளைக் கூறும் போது காவிரி நதியை அடியவர்களுக்கு ஒப்புமை கூறுவது குறிப்பிடத்தக்கது. புனிதமான நதிகளும், ஆறுகளும் நறுமணமுடைய மலர்களைக் கொண்டு இரு கரையிலும் உள்ள அனைத்து ஆலயங்களையும் அணைத்து வழிபடுதலால் அவைகள் அடியவர்களுக்குச் சமம் என்று எடுத்துக் கொண்டு வாழ்ந்த காலமாதலால் மக்களிடையே பிரிவினை பேதமற்று, ஆண்டவன் படைத்த நீர் அனைவருக்கும் பொது என்ற மனப்பான்மையுடன் இருந்ததால் அமைதி நிலவிற்று!

அரசன் எவ்வழி, மக்கள் அவ்வழி என்பார்கள். மனுநீதி சோழர் காலத்தின் ஆட்சியாளரின் நேர்மையும், நீதியும் மக்களைக் காத்ததோடு ஆண்டவனையும் வரவழைத்தது.

தவறான தீர்ப்பு வழங்கிய மன்னனால், மதுரை மாநகரே தீக்கிரையானதும் அதனால் பல்லுயிர்களும் அழிந்ததுமே இதற்கான சான்று!

ஆண்டவனே ஆனாலும் நீதியின் முன் அனைவரும் சமம் என்று உணர்த்திய காலம் சேக்கிழார் பெருமான் வாழ்ந்த காலம். நம்பி ஆரூரர் வாழ்ந்த பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பே, மூலவோலையோடு, படியோலையும் இருந்ததாகவும் அறிய முடிகிறது.

பதிவிரதைகளின் பதிபக்தியை தெள்ளென விளக்கிய காரைக்கால் அம்மை மற்றும் கண்ணகியின் வரலாறுகள்.

ஆயினும் அந்த காலத்திலேயே, தன்னைவிட உயர்ந்த நிலையில் இருக்கும் மனைவியை ஒரு கணவனால் ஏற்றுக் கொள்ள இயலாமல் போயிருக்கிறது, புனிதவதியார் நிலையைப் போன்று!

’கல்லானாலும் கணவன், புல்லானாலும் புருசன்’ என்ற நிலையும் கண்ணகி வரலாற்றின் மூலமாக தெளிவாகிறது!

துறவறம் பூண்ட நிலையிலும் இளங்கோவடிகள் , தம் காப்பியத்தில் பெண்களின் அங்க வர்ணனைகளை அத்துனை ஆழமாக அனுபவித்து எழுதிய பாங்கு, அக்காலத்திய துறவு நிலையின் அளவு கோல் சற்று பரந்து பட்டுதான் இருந்திருக்கும் என்ற எண்ணமும் தோற்றுவிக்கிறது. சேக்கிழார் பெருமானின் வர்ணனைகளும் இதற்கு விதிவிலக்கல்ல என்பதற்கு பூம்பாவையின் எழிலைப் பற்றிய வர்ணனையே சான்று.

உள்ளம் பெருங்கோயில், ஊனுடம்பு ஆலயம்! ஆண்டவன் திருமுன் வறியவன், எளியன்,செல்வந்தன், சாமான்யன், அரசன் என்றெல்லாம் பாகுபாடில்லாமல் அனைவரும் சமம் என்று தெளிவாகக் கடைபிடிக்கப்பட்ட வழமை கண்கூடு.

பதிபக்தியில் சிறந்து விளங்கிய பெண்டிரை தெய்வமாகத் தொழுத காலமாதலால்,பெய்யெனப் பெய்யும் மழையாக நாடு சிறப்பாக இருந்ததும் சத்தியம்.

முற்றும்.