சித்த சோரன்

பவள சங்கரி

ரோகிணியில் பிறந்த ரோசக்காரப்பிள்ளையவன்
திட்டுவாங்கினாலும் திருந்த மாட்டானவன்
செவியில் கட்டெறும்பாய் நுழைந்து
செல்லக் குறும்புகள் புரிந்திட்டானவன்
கண்ணைப் புரட்டி விழித்தாலும்
வண்ணம் பரப்பி வறுத்தெடுப்பானவன்
நன்மாலைகள் ஏந்தி நர்த்தனம் புரிந்தாலும்
நடுவானில் நின்று கூத்துகள் பலப்புரிபவன்
விளையாடு புழுதியோடு பூரித்திருப்பவன்

 வெண்ணெய் குணுங்கை வீசியடித்து
வெறுங் கலயத்தை ஓசையெழுப்பி 
செந்நெல் அரிசிச் சிறுபருப்புச் செய்த
அக்காரமாய் கதைகள் பலபேசியும்
அசோதை நங்கையைக் கூவிக்கூவி
குதூகலிப்பான் குறும்புக்காரனவன்
இப்பிள்ளையின் தொல்லை தாங்கவில்லையெனில்
இன்னம் உகப்பன் நானென்று சொல்லியே
புறம்பேசுவோரை புறந்தள்ளியே போதரவுகிறான்
புற்றீசலாய் புதுமைபலவும் புனைந்து போதனாகிறான்!
கண்ணா மணிவண்ணா கருணாகரனே
போதும் உன் விளையாட்டு நிப்பாட்டு!!